Załącznik do Zarządzenia nr 31 z dnia 15 lutego 2024 r.
POLSKIE STOWARZYSZENIE NA RZECZ OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ KOŁO W WOLINIE
STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH |
obowiązujące w
Ośrodkach Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczych
w OREW Przybiernów
wersja zupełna
Spis treści
ZASADY PRZYGOTOWANIA PERSONELU DO STOSOWANIA STANDARDÓW ORAZ SPOSÓB DOKUMENTOWANIA TEJ CZYNNOŚCI 8
INFORMOWANIE I UDOSTĘPNIANIE STANDARDÓW… 9
Informowanie o standardach wychowanków.. 9
WAŻNE INFORMACJE O KRZYWDZENIU MAŁOLETNIEGO.. 10
Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności na szkodę małoletniego. 12
ROZPOZNAWANIE CZYNNIKÓW RYZYKA KRZYWDZENIA DZIECKA.. 13
Czynniki świadczące o wykorzystywaniu seksualnym dziecka. 13
Niepokojące zachowania rodziców.. 15
ZASADY BEZPIECZNEJ REKRUTACJI PRACOWNIKÓW… 16
ODPOWIEDZIALNOŚĆ WYNIKAJĄCA Z PRAWA.. 19
ZASADY RELACJI MIĘDZY MAŁOLETNIM A PRACOWNIKIEM… 20
Kontakt poza godzinami pracy. 23
ZASADY POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU NEGATYWNEGO ZACHOWANIA PRACOWNIKA.. 23
ZASADY REAGOWANIA NA PRZYPADKI PODEJRZENIA LUB STWIERDZENIA FAKTU KRZYWDZENIA DZIECKA.. 24
Przyjmowanie zgłoszeń o krzywdzeniu. 24
Wstępne procedury postępowania. 25
Zespół Reagowania w Kryzysie. 26
ZASADY SKŁADANIA ZAWIADOMIEŃ O PODEJRZENIU POPEŁNIENIA PRZESTĘPSTWA NA SZKODĘ MAŁOLETNIEGO.. 31
ZASADY ZAWIADAMIANIA SĄDU OPIEKUŃCZEGO.. 31
WSZCZĘCIE PROCEDURY „NIEBIESKIEJ KARTY”. 32
ZASADY USTALANIA PLANU WSPARCIA MAŁOLETNIEGO PO UJAWNIENIU KRZYWDZENIA.. 33
WYMOGI DOTYCZĄCE BEZPIECZNYCH RELACJI MIĘDZY MAŁOLETNIMI Z OKREŚLENIEM ZACHOWAŃ NIEDOZWOLONYCH.. 34
Bezpieczne relacje między dziećmi 34
POSTĘPOWANIE WOBEC PRZEJAWÓW AGRESJI 35
Założenia systemu reagowania na agresję dziecka. 36
Działania po uspokojeniu agresywnego dziecka. 37
ZASADY KORZYSTANIA Z URZĄDZEŃ ELEKTRONICZNYCH Z DOSTĘPEM DO SIECI INTERNET. 38
Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych. 38
ZASADY OCHRONY WIZERUNKU DZIECKA.. 40
ZASADY OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH DZIECKA.. 41
ZASADY MONITOROWANIA PRZESTRZEGANIA STANDARDÓW… 42
ZASADY PRZEGLĄDU STANDARDÓW… 43
ZASADY AKTUALIZACJI STANDARDÓW… 43
WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW DO STANDARDÓW… 44
PREAMBUŁA
Standardy Ochrony Małoletnich uznajemy w OREW Przybiernów za konieczny element funkcjonowania placówek, w których przebywają dzieci. Dzięki Standardom udowadniamy troskę o dobro każdego dziecka, zabezpieczamy personel oraz dbamy o reputację placówek. Zwiększona świadomość zagrożeń, na jakie narażone są dzieci pozwala efektywniej im zapobiegać i w konsekwencji skuteczniej tworzyć środowisko wolne od czynników, które mogą doprowadzić do krzywdzenia dzieci lub naruszeniach praw. Standardy dają pracownikom jasność w zakresie zachowań niedozwolonych względem dzieci, ale też w sposób przejrzysty informują o oczekiwanej reakcji w przypadku obaw o bezpieczeństwo dzieci. Wdrożenie Standardów daje jednoznaczny komunikat na zewnątrz, że PSONI Koło w Wolinie angażuje się w ochronę dzieci przed krzywdzeniem.
W pracy z dziećmi pracownicy OREW kierują się interesem dziecka i działają dla jego dobra. Pracownicy są świadomi i czujni na krzywdę dziecka, dbają o podtrzymywanie relacji z dzieckiem opartej na otwartości i szacunku oraz dbają o przestrzeń
do wzajemnej komunikacji o emocjach, problemach i potrzebach.
„Staram się dziecko zrozumieć, nie szkodzić mu, stwarzać mu warunki i bodźce, aby chciało być lepsze.” J. Korczak
WSTĘP
- Standardy Ochrony Małoletnich zostały opracowane na podstawie przepisów prawa:
- Konwencja o Prawach Dziecka, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z dnia 20 listopada 1989r. (Dz.U. 1991 Nr 120 poz. 526 z późn. zm.);
- ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (t.j. Dz. U. 2023 poz. 1304, 1606);
- ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej
(t.j. Dz.U. 2021 poz. 1249 z późn. zm.); - ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (t.j. Dz. U. 2022 poz. 1138
z późn. zm.); - ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (t.j. Dz.U. 2022 poz. 1375 zpóźn. zm.);
- ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. 2020 poz. 1359 z późn. zm.);
- ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023 poz. 1606);
- ustawa z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023 poz. 535);
- rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 września 2023 r. w sprawie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta”
(Dz.U. 2023 poz. 1870); - rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r.
w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (t.j. Dz.U. 2023 poz. 1798); - Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia
27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku
z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO).
- Przez użyte w „Standardach ochrony małoletnich” określenia należy rozumieć:
- PSONI– Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Wolinie z siedzibą przy ul. A. Mickiewicza 14, 72-510 Wolin, reprezentowane przez Zarząd Koła;
- OREW – Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjno-WychowawczyPrzybiernówprowadzone przez PSONI;
- Placówka –OREW Przybiernów;
- Dyrektor – Dyrektor OREW;
- pracownik – każdy pracownik pedagogiczny i niepedagogiczny wykonujący
w OREW pracę na podstawie zawartej umowy zgodnie z Kodeksem pracy, Karty nauczyciela lub Kodeksu cywilnego, na podstawie której ma kontakt
z dziećmi, ale także stażysta odbywający staż w OREW i wolontariusz działający w OREW; - małoletni, dziecko– wychowanek OREW;
- rodzice – rodzice, w tym również opiekunowie prawni wychowanków OREW;
- krzywdzenie – każde zamierzone i niezamierzone działanie lub zaniechanie działania jednostki, instytucji lub społeczeństwa jako całości i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, które naruszają równe prawa i swobody dzieci i/lub zakłócają ich optymalny rozwój;
- przemoc – wszelkie nieprzypadkowe akty naruszające osobistą wolność jednostki, które przyczyniają się do fizycznej lub psychicznej szkody drugiego człowieka i które wykraczają poza społeczne normy wzajemnych kontaktów międzyludzkich (przemoc zachodzi wówczas, gdy jakaś osoba odnosi się do drugiej w sposób niezgodny z wymaganiami relacji, która je łączy);
- Standardy – niniejszy dokument „Standardy Ochrony Małoletnich obowiązujące wOREW Przybiernów”.
- Celem Standardów jest:
- określenie jasnych zasad dla zapewnienia bezpieczeństwa małoletnich;
- uwrażliwienie pracowników na działania mające zapewniać ochronę przed krzywdzeniem dzieci;
- wprowadzenie procedur, które pozwalają odpowiednio wcześnie zareagować w przypadku obaw o dobro dziecka lub zapobiegać krzywdzeniu dzieci, zanim dojdzie do eskalacji przemocy wobecnich – niezależnie od źródła i typu tej przemocy;
- zapewnienie dzieciomsprzyjających warunków do edukacji, rehabilitacji
i rewalidacji– w atmosferze życzliwości, szacunku, akceptacji i bezpieczeństwa; - rozwijanie w OREWkultury pracy opartej na prawach dziecka i ciągłym uczeniu się.
- W sprawach nieuregulowanych w Standardach zastosowanie znajdują odpowiednie przepisy prawa powszechnie obowiązującego.
STANDARD I: POLITYKA
WAŻNE
- Dziecko ma prawo uzyskać pomoc od pracownika OREW.
- Pracownik zobowiązany jest do udzielenia pomocy pokrzywdzonemu dziecku.
- Pracownicy towarzyszą dzieciom w sytuacjach trudnych, wspierają
w poszukiwaniu rozwiązań. - Pracownicy tworzą w OREW kulturę otwartości i wzajemnej odpowiedzialności sprzyjającej zgłaszaniu i omawianiu wszelkich zagadnień i problemów dotyczących ochrony dzieci.
- Pracownicy stale monitorują sytuację i dobrostan dziecka.
ZAKRES KOMPETENCJI
Zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu OREWdo stosowania standardów
- Za przygotowanie personelu OREWdo stosowania Standardów odpowiada Dyrektor, jako osoba kierująca Placówką.
- Dyrektor możeupoważnić inną wyznaczoną przez siebie osobę do przygotowania personelu Placówki do stosowania Standardów. Wzór upoważnienia stanowi załącznik nr 1 do Standardów.
- Osoba upoważniona przez Dyrektora, o której mowa wyżej, musi legitymować się co najmniej 10 letnim doświadczeniem w pracy z osobami małoletnimi, uzyskanym w jednostkach oświaty, leczniczych lub pomocy społecznej. Dodatkowo musi posiadać niezbędną wiedzę pozwalającą na przeprowadzenie szkoleń pracowników w zakresie:
- rozpoznawanie symptomów krzywdzenia małoletnich;
- procedury interwencji w przypadku podejrzeń krzywdzenia małoletnich;
- odpowiedzialności prawnej pracowników, zobowiązanych do podejmowania interwencji w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia krzywdzenia małoletnich;
- stosowania procedury „Niebieskiej Karty”.
- Dyrektor:
- udostępnia pracownikom treść Standardów do zapoznania;
- zapewnia pracownikom stały dostęp do treści Standardów.
- Dyrektor lub osoba przez niego upoważniona, o której mowa w ust. 2:
- wyjaśnia pracownikom zapisy Standardów;
- organizuje szkolenia dla pracowników z zakresu stosowania Standardów.
Osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia
- O zdarzeniach zagrażających dziecku zgłoszenia od pracowników przyjmuje Dyrektor/psycholog/wicedyrektor.
- Wsparcia pokrzywdzonemu dziecku w pierwszej kolejności udziela
Osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego, zawiadamianie sądu opiekuńczego
oraz za wszczynanie procedury „Niebieskiej Karty”
- Dyrektorodpowiedzialny jest za:
- składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego;
- zawiadamianie sądu opiekuńczego;
- wszczynanie procedury „Niebieskiej Karty”.
- Dyrektor może upoważnić inną osobę do składania zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego i/lub zawiadamiania sądu opiekuńczego.
- Każdy pracownik powinien wszcząć procedurę „Niebieskiej Karty”, jeśli otrzyma informację od rodzicalub innej osoby o tym, że wobec dzieckastosowana jest przemoc.
ZASADY PRZYGOTOWANIA PERSONELU DO STOSOWANIA STANDARDÓW ORAZ SPOSÓB DOKUMENTOWANIA TEJ CZYNNOŚCI
- Rozpoczynając pracę w OREWkażdy pracownik przechodzi szkolenie
w zakresie ochrony dzieci, które obejmuje w szczególności zapoznanie go
z obowiązującymi Standardami. - Wszyscy pracownicy zapoznają się ze Standardami, a fakt ten potwierdzają własnoręcznym podpisem.
- Wzór oświadczenia o zapoznaniu się pracownika ze Standardami stanowi załącznik nr 2 do Standardów.
- Pracownicy mają łatwy dostęp do danych kontaktowych lokalnych placówek, które zajmują się ochroną dzieci oraz zapewniają pomoc w nagłych wypadkach (policja, sąd rodzinny, centrum interwencji kryzysowej, ośrodek pomocy społecznej, placówki ochrony zdrowia).
- Dane kontaktowe, o których mowa wyżej zawarte są w załączniku nr 3
do Standardów. - Pracownicy odbywają cykliczne szkolenia w zakresie:
- symptomów krzywdzenia dzieci;
- odpowiedzialności prawnej pracowników, zobowiązanych do podejmowania interwencji;
- procedury „Niebieskie Karty”.
INFORMOWANIE I UDOSTĘPNIANIE STANDARDÓW
Udostępnianie Standardów
Treść Standardów zostaje udostępniona:
- na tablicy ogłoszeń OREW;
- na stronie internetowej prowadzonej przez OREW.
- u Dyrektora
Informowanie rodziców
- Po wejściu w życie Standardów przekazuje sięrodzicom informacje o możliwości zapoznania się z treścią Standardów poprzez:
- powiadomienie rodziców na zebraniu ogólnym;
- wywieszenie informacji na tablicy ogłoszeń.
- Wychowawcy, na pierwszym spotkaniu z rodzicami w roku szkolnym informują rodziców o obowiązywaniu w OREW Standardów.
- Rodzice mają stały dostęp do Standardów – zostali poinformowani o miejscach,
w których treść Standardów została im udostępniona. - Na życzenie rodziców Standardy są im udostępniane w formie papierowej.
- Obowiązkiem rodziców jest zaznajomienie się ze Standardami i wynikającymi
z nich zasadami ochrony małoletnich przed krzywdzeniem. - Placówka oferuje rodzicom edukację w zakresie wychowania dzieci bez przemocy oraz ochrony ich przed przemocą i wykorzystywaniem.
- W OREWznajduje się tablica, na której zamieszczane są przydatne informacje na temat:
- wychowania dzieci bez przemocy;
- ochrony dzieci przed przemocą i wykorzystywaniem;
- możliwości podnoszenia umiejętności wychowawczych;
- danych kontaktowych placówek zapewniających pomoc i opiekę w trudnych sytuacjach życiowych.
Informowanie o standardach wychowanków
- Wychowawcy oddziałów zobowiązani są do przedstawienia dzieciomw sposób zrozumiały dla nich ważnych informacji o ich prawach i możliwości otrzymania
w Placówcepomocy w przypadku krzywdzenia. - Pracownicy zapoznajądzieci ze Standardami w taki sposób, aby mogłyje zrozumieć niezależnie od wieku i sprawności intelektualnej.
- Dzieci są informowane do kogo mają się zgłosić po pomoc i radę w przypadku krzywdzenia lub wykorzystywania.
- W Placówce wyeksponowane są informacje dla dzieci nt. możliwości uzyskania pomocy w trudnej sytuacji, w tym numery bezpłatnych telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży.
DOKUMENTOWANIE INCYDENTÓW
Karta interwencji
- W każdym przypadku zauważenia krzywdzenia dziecka należy uzupełnić Kartę Interwencji, której wzór stanowi załącznik nr 4 do Standardów.
- Kartę załącza się do indywidulnej teczki dziecka, a w przypadku podejrzeń wobec pracownika, również do akt osobowych tego pracownika.
- Pracownicy wypełniający Kartę Interwencji ponoszą odpowiedzialność
za odpowiednie jej przechowywanie, by nie została naruszona poufność informacji zawartych w dokumencie.
Księga zdarzeń
- Każdy ujawniony lub zgłoszony incydent lub zdarzenie zagrażające dobru małoletniego, na temat którego pracownicy OREW posiadają wiedzę, zostaje odnotowany w Księdze zdarzeń zagrażających dobru małoletniego, której wzór stanowi załącznik nr 5do Standardów.
- Księga zdarzeń prowadzona jest przez Dyrektora lub inną wyznaczoną przez Dyrektora osobę.
- Osoba prowadząca Księgę zobowiązana jest do zachowania poufności informacji w niej zawartych oraz odpowiedzialna jest za odpowiednie zabezpieczenie Księgi przed dostępem do jej treści osób nieupoważnionych.
- Dokumentacja związana z krzywdzeniem dziecka przechowywana jest w sposób uniemożliwiający dostęp do informacji osobom nieuprawnionym.
WAŻNE INFORMACJE O KRZYWDZENIU MAŁOLETNIEGO
Informacje ogólne
- Krzywdzenie dziecka to każde zamierzone lub niezamierzone działanie osoby dorosłej, które ujemnie wpływa na rozwój fizyczny lub psychiczny dziecka
(wg. WHO). - Zgodnie z przepisami prawa krajowego przemoc w rodzinie należy rozumieć jako
„jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności: a) narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia lub mienia,
- b) naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną,
- c) powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące
u tej osoby cierpienie lub krzywdę, - d) ograniczające lub pozbawiające tę osobę dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej,
- e) istotnie naruszające prywatność tej osoby lub wzbudzające u niej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.”
- Wyróżnia się 4 formy krzywdzenia dziecka:
- przemoc psychiczna;
- przemoc fizyczna;
- zaniedbywanie;
- wykorzystywanie seksualne.
- Obowiązkiem osoby, która dowiaduje się, że dziecko jest krzywdzone jest zatrzymanie krzywdzenia.
Przemoc psychiczna
- Przemoc psychiczna to chroniczna, niefizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a osobą dorosłą obejmująca zarówno działania jak i zaniechania, w tym:
- niedostępność emocjonalna;
- zaniedbywanie emocjonalne;
- relacja z dzieckiem oparta na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu;
- nieodpowiedzialne rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem;
- niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka i granic psychicznych pomiędzy osobą dorosłą a dzieckiem.
- Krzywdzenie psychiczne to np. upokarzanie, odrzucanie, izolowanie, ignorowanie, wyszydzanie, krytykowanie, terroryzowanie, zmuszanie do wysiłku przekraczającego możliwości dziecka, zastraszanie, grożenie małoletniemu.
Przemoc fizyczna
- Przemoc fizyczna, to przemoc, w wyniku której dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone.
- Krzywda ta następuje w wyniku działania bądź zaniechania działania ze strony rodzica lub innej osoby odpowiedzialnej za dziecko lub ze strony osoby, której dziecko ufa bądź która ma nad nim władzę.
- Przemoc może mieć charakter jednorazowy lub powtarzalny.
- Z przemocą fizyczną mamy do czynienia przy nieprzypadkowym zranieniem polegającym na przykład na: popychaniu, szarpaniu, policzkowaniu, szczypaniu, kopaniu, duszeniu, biciu otwartą ręką, pięścią lub przedmiotami, oblewaniu wrzątkiem lub substancjami żrącym, użyciu broni, ostrych narzędzi, itp.
Zaniedbywanie
- Zaniedbywanie to forma krzywdzenia polegająca na chronicznym lub incydentalnym niezaspokajaniu podstawowych potrzeb fizycznych i psychicznych dziecka i/lub nierespektowanie jego podstawowych praw, powodujące zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w rozwoju.
- Do zaniedbywania dochodzi w relacji dziecka z osobą, która jest zobowiązana
do opieki, wychowania, troski i ochrony dziecka.
Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności na szkodę małoletniego
- Wykorzystywanie seksualne to włączanie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody, i/lub na którą nie jest odpowiednio dojrzałe rozwojowo i nie może zgodzić się w ważny prawnie sposób, i/lub która jest niezgodna z normami prawnymi lub obyczajowymi danego społeczeństwa.
- Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność wystąpi między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem, jeśli te osoby
ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają w relacji opieki, zależności, władzy. - Wśród przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności na szkodę małoletniego wyróżnić można przestępstwa wskazane w ustawie Kodeks karny
w następujących regulacjach:
Art. 197. [Zgwałcenie i wymuszenie czynności seksualnej]
Art. 198. [Seksualne wykorzystanie niepoczytalności lub bezradności]
Art. 199. [Seksualne wykorzystanie stosunku zależności lub krytycznego położenia]
Art. 200. [Seksualne wykorzystanie małoletniego]
Art. 200a. [Elektroniczna korupcja seksualna małoletniego]
Art. 200b. [Propagowanie pedofilii]
Art. 202. [Publiczne prezentowanie treści pornograficznych]
Art. 203. [Zmuszenie do uprawiania prostytucji]
Art. 204. § 3. [Stręczycielstwo, sutenerstwo i kuplerstwo]
ROZPOZNAWANIE CZYNNIKÓW RYZYKA KRZYWDZENIA DZIECKA
Obserwacja dziecka
- Pracownicy, a w szczególności wychowawcy i pedagodzy,zobowiązani są
downikliwej obserwacji dziecka i zwracania szczególnej uwagi na występowanie w zachowaniu dzieckawszelkich sygnałów świadczących o krzywdzeniu. - Przy pracy z dzieckiem niewerbalnym konieczny jest wzmożony nacisk
na obserwację symptomów i zachowania dziecka.
Czynniki świadczące o wykorzystywaniu seksualnym dziecka
- Do ogólnych czynników mogących świadczyć o wykorzystaniu seksualnym dziecka, które mogą zauważyć pracownicy należąnastępujące zachowania:
- nastąpiła nagła i wyraźna zmiana zachowania dziecka;
- pojawia się niechęć dziecka do udziału w zajęciach uwzględniających ćwiczenia fizyczne;
- podawane przez dziecko wyjaśnienia dotyczące zauważonych obrażeń ciała wydają się niewiarygodne, niemożliwe, niespójne, itp., dziecko często
je zmienia; - dziecko nadmiernie zakrywa ciało, niestosownie do sytuacji i pogody;
- dziecko wzdryga się, kiedy podchodzi do niego osoba dorosła;
- dziecko boi się rodzica lub opiekuna;
- dziecko boi się powrotu do domu;
- dziecko jest bierne, wycofane, uległe, przestraszone;
- dziecko cierpi na powtarzające się dolegliwości somatyczne: bóle brzucha, głowy, mdłości itp.;
- dziecko moczy się bez powodu lub w konkretnych sytuacjach, czy też na widok określonych osób.
- Do objawów somatycznych mogących świadczyć o wykorzystywaniu seksualnym dziecka należą:
- urazy ciała związane ze stosowaną przemocą fizyczną lub obrażenia ciała, których pochodzenie trudno jest wyjaśnić (np.: siniaki, poparzenia, ugryzienia, złamania kości, itp.);
- niezrozumiałe pojawienie się dolegliwości takich jak: ból brzucha, ból głowy;
- nietypowe trudności związane z siedzeniem lub chodzeniem;
- wymioty, nudności;
- spadek apetytu;
- nietrzymanie kału i moczu;
- infekcje jamy ustnej;
- infekcje dróg moczowo-płciowych bez podłoża organicznego;
- urazy zewnętrznych narządów płciowych: zaczerwienienia, otarcia naskórka,bolesność;
- urazy w okolicy odbytu i pochwy;
- ból przy oddawaniu moczu czy kału, np. krwawe stolce, krwawienie
z narządów rodnych; - ciąża.
- Do objawów poznawczych, emocjonalnych, behawioralne, które mogą świadczyć o wykorzystywaniu seksualnym dziecka należą:
- zbytnia erotyzacja dziecka, np.:znajomość zachowań seksualnych charakterystycznych dlaosób dorosłych, erotyczne rysunki lub zabawy dziecka;
- prowokacyjne zachowania seksualne zarówno w stosunku do dorosłych, jak
irówieśników; - zachowania masturbacyjne;
- zaburzenia przyjmowania pokarmu;
- izolowanie się, zamykanie się w sobie;
- lęki, strach, fobie, nerwice, depresje, przygnębienie, smutek;
- lęki związane z daną płcią, np. wobec rodzica danej płci;
- zachowania agresywne i/lub autodestrukcyjne (próby samobójcze, samobójstwa);
- nadpobudliwość ruchowa;
- poczucie winy, krzywdy.
Przemoc fizyczna
- Do zauważalnych symptomów przemocy fizycznej należą:
- ślady palców i przedmiotów na ciele dziecka;
- okrągłe punktowe poparzenia;
- opuchlizna, złamania, zwichnięcia;
- skarpetkowe odparzenia;
- siniaki w nietypowych miejscach ciała dziecka, np. okularowe w okolicy oczu.
- Pośrednio obserwowanie zachowania dziecka:
- lęk przed rozebraniem się;
- lęk przed dotykiem drugiej osoby;
- strój nieadekwatny do pory roku i pogody (długie rękawy, kiedy jest ciepło);
- noszenie ciemnych okularów, także przy braku słońca;
- nadmierna apatia lub agresja.
Przemoc psychiczna
O przemocy psychicznej mogą świadczyć w szczególności:
- zaburzenia mowy (wynikające z napięcia nerwowego);
- bóle jelitowo-żołądkowe;
- bóle i zawroty głowy;
- moczenie i zanieczyszczanie się;
- bóle mięśni;
- nadmierna potliwość;
- brak poczucia pewności siebie, wycofanie;
- depresja, fobie, lęki;
- zachowanie destrukcyjne, np. samookaleczanie, sięganie po alkohol czy inne używki;
- kłopoty z kontrolą emocji;
- poczucie krzywdy i winy, nieufność do innych;
- problemy ze skupieniem;
- zachowania agresywne w stosunku do innych osób.
Zaniedbywanie
Objawami zaniedbaniadziecka są:
- częsta nieusprawiedliwione nieobecnościdziecka na zajęciach w Placówce;
- brak odpowiednich przyborów;
- ubiór nieadekwatny do pory roku;
- niedożywienie;
- zaniedbanie pod względem higienicznym i zdrowotnym (brudna skóra, rażącomałych rozmiarów odzież, przewlekłe nieleczone choroby, niezażywanieniezbędnych leków, brak realizacji koniecznych badań, zaburzony rozwój fizyczny);
- niedbanie o higienę snu i odpoczynku;
- apatia, bierność.
Niepokojące zachowania rodziców
- Do niepokojących zachowań rodziców można zaliczyć fakt, że rodzic:
- podaje nieprzekonujące lub sprzeczne informacje lub odmawia wyjaśnień,
przyczyn obrażeń dziecka; - odmawia kontaktu lub nie utrzymuje kontaktów z osobami zainteresowanymi losem dziecka;
- mówi o dziecku w negatywny sposób, obwinia je, poniża, strofuje
(np.: używając określeń takich jak „idiota”, „gnojek”, „gówniarz”); - poddaje dziecko surowej dyscyplinie;
- jest nadopiekuńczy;
- jest przesadnie pobłażliwy;
- odrzuca dziecko – nie interesuje się jego losem i problemami;
- często nie potrafi podać miejsca, w którym aktualnie przebywa dziecko;
- jest apatyczny, pogrążony w depresji;
- zachowuje się agresywnie;
- ma zaburzony kontakt z rzeczywistością, np. reaguje nieadekwatnie
do sytuacji; - wypowiada się niespójnie;
- nie ma świadomości lub neguje potrzeby dziecka;
- przekracza dopuszczalne granice w kontakcie fizycznym lub werbalnym;
- nadużywa alkoholu, narkotyków lub innych środków odurzających.
- Jeżeli z objawami u dziecka współwystępują określone zachowania rodziców lub opiekunów, to podejrzenie, że dziecko jest krzywdzone jest szczególnie uzasadnione.
STANDARD II: PERSONEL
ZASADY BEZPIECZNEJ REKRUTACJI PRACOWNIKÓW
- W OREW stosuje się politykę osobową, która polega na tym, że nabór pracowników prowadzi się z uwzględnieniem kompetencji merytorycznych oraz kwalifikacji moralnych kandydatów. Zwraca się uwagę na takie cechy kandydata jak: uczciwość, odpowiedzialność oraz przewidywalność zachowań.
- Rekrutacja pracowników odbywa się według zasad, które obejmują m.in. ocenę przygotowania kandydatów do pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami oraz sprawdzenie ich referencji – w miarę możliwości.
- Zarząd, przed nawiązaniem z kandydatem stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do innej działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem dzieci lub z opieki nad nimi, zobowiązany jest
do uzyskania informacji, czy dane tej osoby są zamieszczone w:
- rejestrze z dostępem ograniczonym – za pośrednictwem systemu teleinformatycznego prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości
(po założeniu konta w systemie teleinformatycznym podlega ono aktywacji dokonywanej przez biuro informacji, informacje zwrotne otrzymane z systemu teleinformatycznego się drukuje)
lub
- rejestrze osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestr – rejestr ogólnodostępny
(nie wymaga zakładania konta, drukujesię stronę internetową, na której widnieje komunikat, że dana osoba nie figuruje w rejestrze).
- Zarząd od kandydata dopuszczanego do pracy z dziećmi pobiera również:
- zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego – w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego; - oświadczenie o niekaralności wg wzoru, który stanowi załącznik nr6
do Standardów.
- Jeżeli kandydat posiada obywatelstwo inne niż polskie wówczas powinien przedłożyć również informację z rejestru karnego państwa, którego jest obywatelem, uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z małoletnimi, bądź informację z rejestru karnego, jeżeli prawo tego państwa nie przewiduje wydawania informacji dla wyżej wymienionych celów.
- Dokumenty potwierdzające niefigurowanie w Rejestrach, o których mowa wyżej składane sądo akt osobowych pracownika (części A – dokumenty związane
z nawiązaniem stosunku pracy). - Zarząd pobiera od kandydata oświadczenie o państwie/państwach (innych niż Rzeczypospolita Polska), w których zamieszkiwał w ostatnich 20 latach pod rygorem odpowiedzialności karnej.
- Jeżeli prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja o niekaralności nie przewiduje wydawania takiej informacji lub nie prowadzi rejestru karnego, wówczas kandydat składa, pod rygorem odpowiedzialności karnej, oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie był prawomocnie skazany oraz nie wydano wobec niego innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuścił się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy, stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
- Pod oświadczeniami składanymi pod rygorem odpowiedzialności karnej składa się oświadczenie o następującej treści: „Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Oświadczenie to zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”.
- Przed dopuszczeniem pracownika do pracy osoba ta:
- zostaje zapoznana zeStandardami obowiązującymi w Placówceudostępnionymi przez Dyrektora;
- podpisuje oświadczenie o zapoznaniu się i zastosowaniu postanowień Standardów (zał. 2);
- zapoznaje się z materiałem szkoleniowym …………;
ZASADY OGÓLNE
- Pracownicy dbają o bezpieczeństwo dzieci podczas pobytu w OREW,
są uważni na sytuacji związane z zagrożeniem zdrowia i życia, sprawdzają samopoczucie dziecka. - Wszyscy pracownicy zobowiązani są przestrzegać przy realizacji podejmowanych przez siebie czynności poniższych zasad:
- Działam dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie;
- Traktuję dziecko z szacunkiem oraz uwzględniam jego godność i potrzeby;
- Działam w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych oraz swoich kompetencji;
- Utrzymuję profesjonalną relację z dziećmi, każdorazowo rozważam, czy moja reakcja, komunikat lub działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe;
- Działam w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji mojego zachowania.
- Pracownicy nieustannie poszerzają swoją wiedzę i doskonalą umiejętności pomocowe dotyczące pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwojowymi
i niepełnosprawnościami. Profesjonalne podejście do pracy zespołowej, tworzącej całościowe spojrzenie na człowieka (uwzględnianie umiejętności rozwojowych dzieci, wynikających z niepełnosprawności). - Pracownicy podejmują działania wychowawcze mające na celu kształtowanie prawidłowych postaw, w tym:
- wyrażanie emocji w sposób niekrzywdzący innych;
- niwelowanie zachowań agresywnych;
- promowanie zasad życzliwych, opartych na szacunku i interakcjach.
- Wszyscy pracownicyi inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji
w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym osobom
i instytucjom w ramach działań interwencyjnych. - Złamanie przez pracownika zasad określonych w Standardach jest podstawą
do odpowiedzialności dyscyplinarnej lub karnej. - W celu zwiększania świadomości pracowników na tematy objęte Standardami Dyrektor może organizować dla pracowników szkolenia.
- Zakres szkoleń ustalany jest zgodnie z potrzebami, o których pracownicy mogą się wypowiedzieć poprzez wypełnienie na zlecenie Dyrektora ankiety potrzeb szkoleniowych, której wzór stanowi załącznik nr 7do Standardów.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ WYNIKAJĄCA Z PRAWA
- Zgodnie z art. 304 § 2 ustawy Kodeks postępowania karnego instytucje państwowe
i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się
o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub
do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić
do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa. - Interwencja prawna w sytuacji krzywdzenia dziecka rozumiana jest jako powiadomienie odpowiednich instytucji: policji, prokuratury, sądu rodzinnego
i nieletnich o przestępstwie lub zagrożeniu dobra dziecka, w celu podjęcia przez
te instytucje działań w ramach swoich obowiązków służbowych. Działania
te zapobiegną krzywdzeniu dziecka, spowodują wyciągnięcie odpowiedzialności w stosunku do sprawcy i wesprą dziecko i rodzinę w sytuacji kryzysu. - Rolę i zadania nauczycieli oraz specjalistów w zakresie udzielania pomocy dzieckuokreślają:
- ustawa o systemie oświaty;
- ustawa Karta Nauczyciela;
- rozporządzenie RadyMinistrów w sprawie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzorówformularzy „Niebieska Karta”;
- ustawa o zmianie ustawy oprzeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
- Odpowiedzialność nauczycieli i innych pracowników pedagogicznych orazpracowników niebędących nauczycielami za pomoc dzieciom krzywdzonym wynika równieżz:
- 304Kodeksu postępowania karnego;
- 162 Kodeksu karnego;
- 12 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie;
- 572 Kodeksu postępowaniacywilnego;
- Konwencji o Prawach Dziecka.
ZASADY RELACJI MIĘDZY MAŁOLETNIM A PRACOWNIKIEM
Ogólne zasady
- W zakresie komunikacji pracowników obowiązują poniższe zasady:
- Z dzieckiem komunikuję się wyłącznie w sprawach związanych z pełnioną przeze mnie funkcją zawodową;
- Nie ponoszę głosu na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z zagrożenia jego bezpieczeństwa lub bezpieczeństwa innych dzieci.
- W codziennych kontaktach pracowników z dziećmi należy przestrzegać zasad:
- Udzielam odpowiedzi adekwatnych do wieku małoletniego, jego możliwości zrozumienia komunikatów i danej sytuacji;
- Nie zawstydzam, nie upokarzam, nie obrażam dziecka;
- Nie lekceważę dziecka, nie neguję jego uczuć i odczuć;
- Uwzględniam indywidualne potrzeby dziecka;
- Zwracam się do dziecka językiem zrozumiałym i empatycznym;
- Nie wyrażam krytycznych, ośmieszających opinii, uwag i sądów wobecdziecka oraz jego zachowań, zwracam uwagę na konteksty sytuacyjne;
- W żaden sposób nie dyskryminuję dziecka;
- Nie rozmawiam zinnymi pracownikami o małoletnich przy innych dzieciach;
- Nie przekazuję informacji na temat funkcjonowania dziecka i jegozachowań jego rodzicom w obecności dziecka lub innych rodziców;
- Nie wykorzystuję przewagi fizycznej wobec dziecka (nie biję, nieszarpię, nie stosuję siły fizycznej).
- Dbając o dobro dziecka nauczyciel:
- nie wykorzystujeprzewagi statutowej, swojej rangi nauczyciela i nienadużywa możliwości karania dziecka;
- dostosowuje wymagania do aktualnych możliwości dziecka;
- wspiera dziecko w samodzielnej realizacji zadań.
- W przypadku konieczności rozmowy z dzieckiem na osobności, pracownik powinien pozostawić uchylone drzwi bądź poprosić innego pracownika
o uczestniczenie w rozmowie (nie dotyczy szczególnych pracowników,
prowadzących zajęcia indywidualne). - Pozytywne zachowania dzieci wzmacniane są poprzez nagradzanie: słowne (pochwała indywidualna, pochwała w obecności innych dzieci), indywidualne systemy motywacyjne.
- Dzieci zostają zapoznane z zasadami regulującymi funkcjonowanie grupy uwzględniającymi prawa dziecka.
- W każdej sytuacji dziecko jest informowane o konsekwencji zachowania
i możliwych działaniach naprawczych. - Pracownik zaprasza dziecko do życzliwego kontaktu opierającego się
na obustronnym poszanowaniu granic osobistych, budując profesjonalną relację zgodną z obyczajowością (wykazanie różnic w zachowaniach opiekuńczych rodzica i niespokrewnionej osoby dorosłej pełniącej funkcję w Placówce). - Pracownik, który ma świadomość, iż dziecko doznało jakiejś krzywdy zobowiązany jest do zachowania szczególnej ostrożności w kontaktach
z dzieckiem, wykazując zrozumienie i wyczucie.
Zachowania niedozwolone
- Niedopuszczalne jest podejmowanie przez pracowników w jakiejkolwiek formie czynności niedozwolonych, do których należą w szczególności:
- używanie wulgarnych słów, gestów;
- działania przemocowe:cielesne (szarpanie, bicie, popychanie, itp.), słowne (wyzywanie, itp.), zmuszanie, negowanie uczuć;
- wyśmiewanie się z dziecka (z wyglądu, zachowania, preferencji, sytuacji osobistych, itp.);
- angażowanie się w zabawy typu: łaskotanie, udawane walki, brutalne zabawy fizyczne, itp.;
- robienie żartów, czynienie uwag, które stanowią lub mogą być odebrane jako nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej;
- nawiązywanie z małoletnim jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych lub mogących zostać uznane za posiadające takie właściwości
(w szczególności komentarze, żarty, gesty o zabarwieniu seksualnym oraz udostępnianie małoletnim treści erotycznych i pornograficznych, itp.); - zastraszanie, przymuszanie, stosowanie gróźb, czy inne wykorzystywanie relacji wynikającej z władzy lub przewagi fizycznej;
- spożywanie alkoholu lub substancji działających podobnie jak alkohol, palenie tytoniu, e-papierosów w obecności dzieci;
- częstowanie dzieci alkoholem, substancjami działającymi podobnie jak alkohol, wyrobami tytoniowymi lub e-papierosami i innymi substancjami uznanymi
za szkodliwe dla zdrowia i niedozwolonymi dla osób niepełnoletnich; - utrwalanie wizerunku lub głosu dziecka dla celów prywatnych poprzez filmowanie, nagrywanie głosu czy fotografowanie – dotyczy samodzielnego utrwalania wizerunku oraz umożliwienia utrwalenia wizerunków małoletnich osobom trzecim (nie dotyczy utrwalania wizerunku dziecka w określonych celach na potrzeby OREW na podstawie zgody udzielonej przez rodziców).
- Pracownik nie wyraża krytycznych, ośmieszających opinii, uwag i sądów wobec dziecka oraz jego zachowań w obecności innych dzieci czy rodziców.
Kontakt fizyczny
- W OREW dba się o nietykalność cielesną dzieci.
- Wobec dzieci należy unikać, innego niż niezbędny, kontaktu fizycznego,
w szczególności w przypadku udzielania pomocy przy czynnościach pielęgnacyjnych i higienicznych (w ubieraniu i rozbieraniu, jedzeniu, myciu, przewijaniu i korzystaniu z toalety) oraz ćwiczeń wynikających z metodyki prowadzonych zajęć. - Bezpośredni kontakt z dzieckiem oparty jest na poszanowaniu intymności dziecka. Zasady bezpośredniego kontaktu z dzieckiem ustalane są z rodzicami
z poszanowaniem zdania obu stron, w zgodzie z tworzonymi indywidualnie programami interwencyjnymi w przypadku zachowań trudnych, uwzględniającymi bezpieczeństwo dziecka i otoczenia. - W uzasadnionych przypadkach dopuszczalny jest kontakt fizyczny pracownika
z dzieckiem. Do sytuacji takich zaliczyć można w szczególności pomoc dziecku
w:
- czynnościach higienicznych – jeśli typ niepełnosprawności tego wymaga,
a dziecko czyrodzic wyrazi zgodę; - spożywaniu posiłków;
- poruszaniu się po Placówce;
- realizacji ćwiczeń wynikających z zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, zgodnie z ich metodyką oraz zaleceniami lekarza rehabilitacji;
- ustabilizowaniu nastroju dziecka po trudnych dla niego zdarzeniach
i przeżyciach adekwatnie do jego wieku i potrzeb (pocieszanie, itp.).
- W szczególnych uzasadnionych przypadkach uzasadnione jest użycie siły przez pracownika w celu przerwania zachowań dziecka, które zagrażają życiu i zdrowiu jego samego lub innych osób.
Komunikacja w sieci
- Niedozwolone jest by pracownikbez wiedzy i zgody rodziców:
- nawiązywał kontakty z małoletnimi poprzez przyjmowanie lub wysyłanie zaproszeń w mediach społecznościowych;
- utrzymywał kontakty towarzyskie z małoletnimi za pośrednictwem szeroko rozumianych sieci komputerowych i zewnętrznych aplikacji, takich jak chaty, komunikatory, gry komputerowe, itp.;
- publikował wizerunek dziecka na swoich mediach społecznościowych lub innych miejscach w sieci.
- Dopuszczalną formą komunikacji z małoletnimi i ich rodzicami są kanały służbowe:
- służbowy telefon;
- służbowy e-mail;
- prywatne numery telefonów używane za zgodą obu stron.
- Z ww. kanałów komunikacji można korzystać poza godzinami pracy w sytuacjach wymagających wsparcia rodzica lub dziecka adekwatnie do ich potrzeb i na miarę możliwości pracownika.
Kontakt poza godzinami pracy
- Kontakt poza godzinami pracy z dziećmi jest co do zasady zabroniony.
- Pracownikowi nie wolno zapraszać dzieci do swojego miejsca zamieszkania.
- Spotkania z dzieckiem lub jego rodzicami powinny odbywać się wyłącznie
na terenie Placówki. - Jeśli zachodzi konieczność kontaktu z rodzicem poza godzinami pracy Placówki, dozwolone są środki komunikacji na odległość (e-mail).
- Jeśli pracownik musi spotkać się z rodzicami poza godzinami pracy Placówki, wymagane jest poinformowanie o tym fakcie dyrekcję, a rodzic musi wyrazić
na taki kontakt zgodę. - W przypadku, gdy pracownika łączą z dzieckiem lub jego rodzicem relacje rodzinne lub towarzyskie, zobowiązany on jest do zachowania pełnej poufności,
w szczególności do utrzymania w tajemnicy spraw dotyczących innych dzieci, rodziców i pracowników.
STANDARD III: PROCEDURY
ZASADY POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU NEGATYWNEGO ZACHOWANIA PRACOWNIKA
- W sytuacji krzywdzenia dziecka ze strony pracownika, świadek zdarzenia zobligowany jest do zwrócenia uwagi pracownikowi (wyrażenie braku akceptacji na takie zachowanie czy działanie) i zgłoszenia incydentu Dyrektorowi.
- Jeżeli pracownik zachowuje się negatywnie względem dzieci, np. ośmiesza, dyskryminuje, mobbuje, itp., Dyrektor:
- sporządza notatkę z opisem sytuacji;
- przeprowadza rozmowę z pracownikiem w celu zawarcia kontraktu zawierającego działania eliminujące nieodpowiednie zachowania oraz konsekwencje;
- przeprowadza rozmowę z dzieckiem i jego rodzicami w celu poinformowania o zaistniałej sytuacji oraz ustalenia ewentualnego planu pomocy dziecku,
zapewnienia mu bezpieczeństwa, ustalenia roli rodziców, wsparcia dziecka przez Placówkę, ewentualnie skierowania go do innej specjalistycznej placówki wsparcia; - zleca psychologowi opracowanie planu pomocy dziecku;
- wdraża zaplanowane działania i monitoruje ich realizację.
- W przypadku, gdy zaplanowane działania nie przynoszą efektu, Zarząd podejmuje w stosunku do pracownika krzywdzącego dziecko działania wynikające z Karty Nauczyciela lub Kodeksu pracy.
- Jeżeli pracownik popełnia przestępstwo wobec dziecka Dyrektor:
- powiadamia odpowiednie służby;
- interweniuje zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, Karty Nauczyciela.
ZASADY REAGOWANIA NA PRZYPADKI PODEJRZENIA LUB STWIERDZENIA FAKTU KRZYWDZENIA DZIECKA
Działania pracowników
- W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek zagrożeń bezpieczeństwa dzieckakażdy pracownik jest zobowiązany, w miarę możliwości, im przeciwdziałać oraz natychmiast powiadomić o nich Dyrektora.
- W przypadku, kiedy pracownik zauważy niepokojące zachowanie lub sytuacje związane z relacją między pracownikiem a dzieckiem, w szczególności
w sprawach delikatnych (np. zauroczenie dziecka w pracowniku lub pracownika w dziecku), gdzie jest podejrzenie o nieprzestrzeganiu Standardów, zobowiązany jest do poinformowania o tym fakcie Dyrektora. - W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka, pracownicy podejmują rozmowę z rodzicami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania stosownej pomocy.
- W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka ze strony rodziców, pracownicy zwracają się do Dyrektora, który podejmuje rozmowę z rodzicami, przekazując informację na temat dostępnej oferty wsparcia oraz motywując ich
do szukania dla siebie pomocy.
Przyjmowanie zgłoszeń o krzywdzeniu
- Jeżeli pokrzywdzone dziecko chce opowiedzieć o swoich przeżyciach, należy wysłuchać je spokojnie i traktować poważnie.
- Zadawanie pytań jest dopuszczalne tylko w celu uściślenia.
- Nie wolno zadawać pytań naprowadzających i wtrącających.
- Nie wolno sugerować własnych słów, należy używać tylko terminów, którymi posługuje się zgłaszający.
- W czasie rozmowy ze zgłaszającym nie należy wyrażać przypuszczeń, sugestii, stawiać hipotez, nie parafrazować tego, co powiedziała dana osoba, ani nie przedstawiać alternatywnych wyjaśnień.
- Nie należy okazywać emocjonalnej reakcji na słowa zgłaszającego.
- Należy zapewnić pokrzywdzonego, że wyjawiając nadużycie postąpił właściwie.
- Gdy zgłaszającym jest pokrzywdzony, należy poinformować go, że zostanie uczynione wszystko co możliwe, aby mu pomóc.
- Pokrzywdzone dziecko należy zapewnić, żenie ono ponosi winę za zaistniałą sytuację.
- Nie wolno wyrażać opinii (ani negatywnych, ani pozytywnych) i komentarzy
na temat domniemanego sprawcy. - Nie wolno składać zgłaszającemu żadnych obietnic, które nie będą mogły zostać dotrzymane, szczególnie w kwestii poufności.
- Należy wyjaśnić pokrzywdzonemu, że tymi informacjami będzie musiał podzielić się z innymi. Pod koniec rozmowy należy poinformować go o dalszych krokach oraz komu zostaną przekazane uzyskane informacje.
- Należy zaproponować pokrzywdzonemu dziecku towarzyszenie w drodze
do osoby, u której uzyska ono dalszą pomoc. - Nie wolno ujawniać szczegółów rozmowy osobom postronnym, a w szczególności osobie, która została oskarżona.
- Osoba, która jako pierwsza dowiaduje się o zaistnieniu potencjalnego przypadku krzywdzenia małoletniego, nie jest upoważniona do wydawania decyzji, czy fakt nadużycia rzeczywiście miał miejsce. Jest to zadanie dla odpowiedzialnych organów i instytucji, do których sprawa zostanie skierowana na dalszych etapach.
- Fakt zgłoszenia musi zostać udokumentowany na Karcie interwencji (zał. 4). Notatka powinna zostać podpisana przez sporządzającego oraz w miarę możliwości przez zgłaszającego.
- Należy niezwłocznie o zaistniałej sytuacji poinformować Dyrektora.
ZASADY PODEJMOWANIA INTERWENCJI, W SYTUACJI PODEJRZENIA KRZYWDZENIA LUB POSIADANIA INFORMACJI O KRZYWDZENIU MAŁOLETNIEGO
Wstępne procedury postępowania
- Każdy pracownik, który zauważy lub podejrzewa u dziecka symptomy krzywdzenia, jest zobowiązany zareagować, czyli:
- niezwłocznie podjąć kroki w celu zbadania bezpieczeństwa dziecka – jeśli
w danym momencie bezpośrednio zagrożone jest życie lub zdrowie dziecka, działanie musi się skupić na bezpośredniej ochronie dziecka
i natychmiastowym wyjęciu dziecka z rodziny lub odseparowanie go od innej osoby podejrzanej o krzywdzenie dziecka; - wezwać pogotowie – jeżeli wystąpiło poważne uszkodzenie ciała;
- skonsultować się z pielęgniarką – jeżeli uszkodzenie nie wymaga natychmiastowej interwencji pogotowia;
- poinformować o zdarzeniu lub swoich podejrzeniach psychologa
i wychowawcę przekazując im pisemne informacje o swoich podejrzeniach
i obserwacjach (jeśli kontakt danego dnia nie jest możliwy niezwłocznie następnego dnia przekazuje notatkę zawierającą wierne stwierdzenie faktów); - sporządzić notatkę służbową opisującą zdarzenie, w szczególności przyczynę wystąpienia podejrzenia o krzywdzeniu małoletniegooraz istotne informacje dotyczące: wyglądu, stanu, dolegliwości oraz zachowania dziecka, cytaty jego wypowiedzi oraz podjęte działania;
- zadbać o niezatarcie śladów i dowodów na krzywdzenie dziecka.
- Schemat postępowania pracownika w przypadku podejrzenia lub uzyskania informacji o krzywdzeniu dziecka określa załącznik nr 8 do Standardów.
- Podstawą udzielania pomocy dziecku krzywdzonemu jest podmiotowy kontakt (w tym nie zmuszanie go do potwierdzenia naszych podejrzeń) oraz zapewnienie mu bezpieczeństwa, najlepiej we współpracy z rodzicem niekrzywdzącym lub, jeśli nie jest to możliwe – poprzez interwencję prawną oraz działania instytucjonalne.
- Powiadamiając Dyrektora o zdarzeniu pracownik:
- przedstawia formy i okoliczności krzywdzenia, które udało mu się ustalić lub których wystąpienie podejrzewa;
- informuje o zachowaniach i wypowiedziach dziecka, które wskazują
na doświadczenie krzywdzenia.
- Jeśli po zidentyfikowaniu krzywdzenia powrót do domu nie będzie dla dziecka bezpieczny, zostanie zawieziony do placówki opiekuńczej lub interwencyjnej wskazanej przez właściwe Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie.
Zespół Reagowania w Kryzysie
- W sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub uzyskania informacji o krzywdzeniu dziecka Dyrektor powołuje Zespół Reagowania w Kryzysie, w szczególności:
- w sprawach budzących wątpliwości, skomplikowanych;
- gdy Dyrektor uzna to za konieczne;
- gdy podejrzenie krzywdzenia dziecka zgłosili rodzice dziecka.
- W skład Zespołu Reagowania w Kryzysiewchodzą w szczególności:
- Dyrektor;
- psycholog;
- wychowawcadziecka, którego sprawa dotyczy.
- W skład Zespołu, o którym mowa wyżej mogą wejść również inni nauczyciele
i specjaliści. - W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia dziecka zgłosili rodzice dziecka Zespół Reagowania w Kryzysiewzywa rodziców dziecka na spotkanie wyjaśniające, podczas którego może zaproponować rodzicom zdiagnozowanie zgłoszonego podejrzenia. Ze spotkania sporządza się protokół.
- Uczestnicy ww. Zespołu są zobowiązani do uruchomienia profesjonalnej relacji pomocowej, polegającej na zapewnieniu bezpieczeństwa dziecka i poszanowaniu jego godności. Działania Zespołu pozostają w zgodzie z aktualnie obowiązującymi przepisami.
- Zespół prowadzi rzetelną diagnozę sytuacji, polegającą na niezwłocznym uzyskaniu szczegółowych odpowiedzi na pytania dotyczące krzywdzenia, które zostały określone w Karcie interwencji (zał. 4).
- W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili rodzice, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować rodziców na piśmie.
ZADANIA PRACOWNIKÓW OREW
Dyrektor
- W przypadku, gdy zachodzi podejrzenie popełnienia wobec małoletniego jednego z przestępstw wskazanych w Standardach Dyrektor:
- współpracuj z psychologiem i wychowawcą ucznia;
- informuje o zdarzeniu rodziców – wyłącznie, gdy rodzice nie są sprawcami przemocy lub podejrzanymi o przemoc oraz Dyrektor ma przekonanie, że taka informacja nie wpłynie negatywnie na pokrzywdzone dziecko;
- informuje rodziców o obowiązku Placówki polegającym na zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiednich instytucji (prokuratura, policja, sąd rodzinno-opiekuńczy, zespół interdyscyplinarny);
- zawiadamia odpowiednie służby;
- podejmuje niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego
do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa,
o ile miało ono miejsce na terenie Placówki.
- W porozumieniu z psychologiem Dyrektor występuje oficjalnie
do Interdyscyplinarnego Zespołu ds. Przemocy w Rodzinie lub sądu rodzinnego, prokuratury, ośrodka pomocy społecznej z zawiadomieniem o zagrożeniu dziecka krzywdzeniem, zawiera porozumienia z innymi instytucjami i placówkami
w sprawie współpracy interdyscyplinarnej. - Zapewnia pomoc nauczycielom w realizacji ich zadań i ich doskonaleniu zawodowym, ułatwiając im np. możliwość konsultacji trudnych przypadków ze specjalistami, wspiera, organizuje szkolenia w zakresie reagowania na przemoc
w rodzinie wobec dziecka. - Organizuje pomoc psychologiczno‐pedagogiczną.
Psycholog
- Powiadamia Dyrektora o każdej sytuacji krzywdzenia dziecka.
- Udziela bezpośredniej pomocy dziecku jeśli zagrożone jest jego zdrowie lub życie (np. w sytuacji obrażeń na ciele – pod nieobecność pielęgniarki szkolnej organizuje pomoc medyczną wzywając karetkę pogotowia lub jeśli stan zdrowia dziecka nie kwalifikuje się do jej wezwania, wysyła faxem wniosek do sądu rejonowego wydział rodzinny i nieletnich z prośbą o wydanie zgody na poddanie dziecka badaniu lekarskiemu bez wiedzy i zgody rodziców i ewentualnie (także jeśli uzyskanie zgody nie jest możliwe natychmiast) – odprowadza dziecko do lekarza pediatry prosząc o dokonanie opisu stanu dziecka (zaświadczenie może być dowodem w sprawie o krzywdzenie).
- Zbiera informacje o dziecku w celu wstępnego zdiagnozowania jego sytuacji, szczególności o tzw. czynnikach ryzyka, ponadto dane świadczące o przemocy lub wykluczające ją, kto jest sprawcą krzywdzenia i w jakiej relacji pozostaje
z dzieckiem, jak często i od jak dawna dziecko jest krzywdzone, informacje
o zachowaniach pozostałych członków rodziny wobec dziecka, relacjach jakie ma dziecko z osobą rodzica niekrzywdzącego, o osobach wspierających je, informacje o innych czynnikach towarzyszących przemocy – np. uzależnieniu od alkoholu rodziców. - Przeprowadza we współpracy z wychowawcą oraz innymi osobami zaangażowanymi w pomoc dziecku, ocenę zagrożenia dziecka przemocą.
- Zbiera materiały związane z sytuacją dziecka, opisy jego zachowań, wyglądu.
- Zabezpiecza dowody, przy czym ocena ich wiarygodności nie należy do jego zadań.
- Współpracuje z wychowawcą stale obserwującym dziecko.
- Pomaga organizować pomoc materialną uczniom zagrożonym zaniedbaniem, znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej.
- Współpracuje z Dyrektorem w podejmowaniu interwencji
- Wspiera pracownika pedagogicznego przy procedurze „Niebieskiej Karty” poprzez wypełnienie formularza, który następnie przekazywany jest przewodniczącemu gminnego zespołu interdyscyplinarnego.
- Uczestniczy w pracach gminnego interdyscyplinarnego zespołu roboczego.
- Koordynuje na terenie Placówki pracę z przypadkiem, monitoruje sytuację dziecka poprzez kontakt z wychowawcą, nauczycielami, także pracownikami niepedagogicznymi – dbając jednocześnie o zapewnienie poufności i nie włączanie osób nie związanych z pracą nad konkretnym przypadkiem.
- W porozumieniu z innymi lokalnymi służbami dokonuje wstępnej diagnozy sytuacji dziecka, jego potrzeb i zasobów: określa stopień zagrożenia bezpieczeństwa dziecka, ocenia szansę współpracy przynajmniej z jednym
z rodziców, analizuje dotychczasową dokumentację dziecka (oceny postępów, opinie nauczycieli, badania specjalistyczne). - Konsultuje się z pracownikiem socjalnym w celu uzyskania danych o sytuacji rodzinnej z wywiadu środowiskowego. W przypadku braku danych prosi
o przeprowadzenie takiego wywiadu i pilne przekazanie uzyskanych informacji; kuratorem sądowym, ( jeżeli jest ) – w celu uzyskania informacji o sprawowanym nadzorze. - Współpracuje z pracownikami poradni specjalistycznych, do których kierowane jest dziecko lub jego rodzina oraz ze specjalistami z zespołu interdyscyplinarnego.
- Informuje rodziców o podjętych działaniach na rzecz dziecka.
Wychowawca
- Systematycznie monitoruje sytuację dziecka obserwując ewentualne zmiany jego zachowania, zamieszczając opisy w indywidualnej dokumentacji ucznia.
- Kontaktuje się z psychologiem przekazując mu informacje o swoich obserwacjach.
- Swoje spostrzeżenia zapisuje i włącza do indywidualnej dokumentacji ucznia, dziennika wychowawczego.
- Przeprowadza rozmowę z uczniem (wspiera, buduje dobre relacje dorosły – dziecko), w której dowiaduje się o szczególnie trudnej sytuacji rodzinnej swojego wychowanka.
- W przypadku zidentyfikowania krzywdzenia
- uprzedza dziecko, że powaga sprawy wymaga pomocy innych, zaufanych osób zwłaszcza pielęgniarki i psychologa;
- informuje o konieczności kontaktu z rodzicami, gwarantując dziecku bezpieczeństwo;
- nawiązuje kontakt z rodzicami (jednym z rodziców), informuje o stanie dziecka oraz o ewentualnej konieczności przebadania przez lekarza;
- wzywa rodziców do natychmiastowego stawiennictwa;
- wzywa/ koordynuje wizytę u lekarza w celu udzielenia pomocy medycznej
i zdiagnozowania stanu zdrowia dziecka oraz wydania zaświadczenia o stanie zdrowia dziecka; - współpracuje z psychologiem ustalając plan pomocy dziecku;
- udziela dziecku wsparcia na wszystkich etapach pomocy;
- w dalszej pracy wychowawczej wspiera dziecko, zabiega o integrację dziecka
z grupą, tworzy atmosferę bezpieczeństwa i akceptacji; - systematycznie współpracuje z rodzicami i nauczycielami uczącymi dziecko.
Pielęgniarka szkolna
- Udziela bezpośredniej pomocy dziecku jeśli zagrożone jest jego zdrowie lub życie oraz organizuje pomoc medyczną.
- Jeśli zauważy na ciele dziecka siniaki, wybroczyny lub inne objawy przemocy fizycznej, opisuje je w karcie zdrowia dziecka (w jego dokumentacji badań
i czynności uzupełniających): rozmiar, rozmieszczenie, kolor, wielkość, itp. Nie wpisuje swoich wniosków z badania dziecka. Tak sporządzony opis jest dowodem w sądzie. Oryginał dokumentacji dziecka jest udostępniany jedynie na wniosek sądu. - Wpisuje w karcie także nazwisko osoby, która przyprowadziła dziecko wówczas, gdy dziecko z obrażeniami zostało zgłoszone przez innego pracownika szkoły.
- Kontaktuje się z psychologiem lub wychowawcą dziecka zgłaszając informacje
o swoich podejrzeniach i obserwacjach. - Może kontaktować się z rodzicami dziecka w przypadku stwierdzenia zaniedbań zdrowotnych i higienicznych (m.in. wszawicy, próchnicy). Jeśli rodzice nie są zainteresowani współpracą na rzecz poprawy sytuacji dziecka, sporządza notatkę służbową z opisem stanu dziecka i podjętych przez siebie działań oraz reakcji rodziców. Notatkę przekazuje psychologowi.
Pozostali pracownicy
- Nauczyciel, nauczyciel świetlicy, logopeda, doradca zawodowy, pracownik biblioteki, osoby prowadzące zajęcia dodatkowe w sytuacji gdy podejrzewają,
że dziecko jest krzywdzone:
- kontaktuje się z jego wychowawcą i psychologiem/pedagogiem;
- bierze udział w monitorowaniu sytuacji dziecka oraz, jeśli istnieje taka potrzeba, w opracowaniu wspólnie z psychologiem, pedagogiem szkolnym
i wychowawcą planu pomocy dziecku;
- Nauczyciel/specjalista odnotowuje obserwacje w karcie obserwacji.
- Pracownicy obsługi i administracji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka:
- kontaktują się z jego wychowawcą i psychologiem/pedagogiem, przekazując im informacje o swoich podejrzeniach i obserwacjach;
- dokładają wszelkich starań by zachować wrażliwość na potrzeby dziecka,
a udzielając mu wsparcia i ochrony przed przemocą nie utrzymywać jego sprawy w tajemnicy (lecz poinformować je, że w związku z powagą sprawy, włączy do pomocy inne zaufane osoby).
ZASADY SKŁADANIA ZAWIADOMIEŃ O PODEJRZENIU POPEŁNIENIA PRZESTĘPSTWA NA SZKODĘ MAŁOLETNIEGO
- Jeśli zachodzi bezpośrednie zagrożenie życia dziecka i nie ma czasu
na powiadomienie sądu, należy NATYCHMIAST skontaktować się z policją lub wysłać zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do prokuratury rejonowej – faxem, e-mailem, a następnie listem poleconym. - Jeżeli rodzice odmawiają współpracy lub odmawiają podjęcia działań proponowanychprzez PlacówkęDyrektor lub upoważniony przez Dyrektora pracownikniezwłocznie składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa
do Policji, Prokuratury lubwysyła wniosek o wgląd w sytuację rodziny do Sądu Rodzinnego i Nieletnich. - W sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub uzyskania informacji o krzywdzeniu dziecka Dyrektorlub upoważniony pracownik powiadamia:
- Policję;
- wydział rodzinny i nieletnich sądu rejonowego;
- prokuraturę rejonową o popełnieniu przestępstwa;
- pracownika socjalnego w rejonie.
- Interwencję karną podejmuje się w przypadku przestępczości na szkodę małoletnich przeciwko:
- wolności seksualnej i obyczajowości, np. zgwałcenie, wykorzystanie seksualne, prezentowanie pornografii, itp.;
- rodzinie i opiece, np. znęcanie się, porzucenie, uprowadzenie, itp.;
- wolności, np. groźba karalna, nękanie, naruszenie intymności seksualnej, itp.;
- życiu i zdrowiu, np. ciężki uszczerbek na zdrowiu, pobicie, itp.;
- czci i nietykalności cielesnej, np. zniewaga, zniesławienie, szturchanie, itp.
- Wzór zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa stanowi załącznik nr 9 do Standardów.
ZASADY ZAWIADAMIANIA SĄDU OPIEKUŃCZEGO
- Interwencję cywilną (wniosek do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację rodzinną dziecka) podejmuje się gdy wyczerpują się środki współpracy Placówki z rodziną lub rodzice nie podejmują działań na rzecz dziecka zgodnie z zaleceniami
i wskazówkami. - Wzór wniosku do sądu rodzinnego stanowi załącznik nr 10do Standardów.
- Z zawiadamianiem sądu nie należy zwlekać.
- Gdy sąd rodzinny uzna, że dobro dziecka jest zagrożone, może wydać odpowiedniezarządzenia, w tym:
- zobowiązać rodziców dowspółpracy z asystentem rodziny, uczestniczenia
w warsztatach umiejętności wychowawczych; - skierowania małoletniego do placówki wsparcia dziennego;
- rozpoczęcia terapii rodzinnej, poradnictwa;
- umieszczenia małoletniego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładziepielęgnacyjno-opiekuńczym, zakładzie rehabilitacji leczniczej;
- nadzoru kuratora.
WSZCZĘCIE PROCEDURY „NIEBIESKIEJKARTY”
- Placówka oświatowa uprawniona jest do wszczynania procedury „Niebeskiej Karty”.
- W przypadku podejrzenia przemocy domowej wobec dziecka, Placówka wszczyna procedurę „Niebieskich Kart” uruchamiając tym samym interwencję
w środowisku ucznia. - Głównym celem „Niebieskich Kart” jest usprawnienie pomocy oferowanej przez Placówkę, ale też tworzenie warunków do systemowego, interdyscyplinarnego modelu pracy z rodziną.
- Karta stanowi ważny element w walce z przemocą w rodzinie, ponieważ dokumentuje sytuację pokrzywdzonego dziecka i stanowi dowód w postępowaniu przygotowawczym i ewentualnej sprawie karnej o znęcanie się.
- Rozpoznanie przemocy w rodzinie i wypełnienie „Niebieskie Karty” to początek procesu wspierania ofiary przemocy – wszczynając procedurę, podejmuje się działania interwencyjne mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa takiemu dziecku.
- Procedura „Niebieskie Karty” nakłada na Placówkę określone zadania
w przypadku uzasadnionego podejrzenia o stosowanie wobec dziecka przemocy domowej. - Każde powzięcie wiarygodnej informacji o zaistnieniu przemocy nakazuje rozpocząć działania.
- Jeśli do jakiegokolwiek pracownika w Placówce przyjdzie dzieckoz informacją
o tym, że wobec niego stosowana jest przemoc domowa, pracownik pedagogiczny powinien wszcząć procedurę „Niebieskie Karty”. - „Niebieską Kartę” zakłada pracownik, który stwierdza, że w rodzinie dziecka dochodzi do przemocy (decyzję o założeniu „Niebieskie Karty” warto podjąć
po konsultacjach oraz w porozumieniu zZespołu Reagowania w Kryzysie). - Procedura „Niebieskie Karty” stosowana jest każdorazowo w sytuacjach podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka.
- Podejmowanie interwencji wobec rodziny dotkniętej przemocą odbywające się
na podstawie procedury „Niebieskie karty” nie wymaga zgody dziecka dotkniętego przemocą czy jego rodziców. - Wszczęcie procedury na terenie Placówki następuje przez wypełnienie formularza „Niebieska karta – A” w obecności:
- dziecka, co do którego istnieje podejrzenie, że jest dotknięty przemocą
w rodzinie; - jego rodzica, chyba że istnieje podejrzenie, że osobą stosującą przemoc
w rodzinie wobec małoletniego są rodzice, to działania z udziałem dziecka przeprowadza się w obecności pełnoletniej osoby najbliższej; - pedagoga szkolnego lub psychologa –w miarę możliwości.
- Wypełniony druk przekazuje się w terminie do 7 dni do przewodniczącego Interdyscyplinarnego Zespołu ds. Przemocy w Rodzinie.
- Formularz „Niebieska Karta –B” przekazuje się rodzicowialbo osobie, która zgłosiła podejrzenie stosowania przemocy w rodzinie (formularza nie przekazuje się osobie, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie).
- Wypełniony formularz „Niebieska Karta – A” niezwłocznie, nie później niż
w terminie 5 dni roboczych od dnia wszczęcia procedury, przekazuje się
do zespołu interdyscyplinarnego. - W przypadku podejrzenia przemocy domowej pracownik (wychowawca, psycholog,) przeprowadza rozmowę z dzieckiem (w przypadku dziecka niekomunikującego sięwerbalnie od razu zgłasza sprawę Dyrektorowi,który powołuje Zespół Reagowania w Kryzysie).
- Rozmowa dotyczy: podtrzymywania relacji opartej na zaufaniu, udzielaniu informacjio dalszych krokach, braku zgody na bicie, dotykania bez zgody dziecka. Nazywanie, że topoważna sprawa, która wymaga pomocy innych, zaufanych osób, np. pedagoga/psychologa. Informuje również o konieczności kontaktu
z rodzicami, gwarantując dziecku bezpieczeństwo.
ZASADY USTALANIA PLANU WSPARCIA MAŁOLETNIEGO
PO UJAWNIENIU KRZYWDZENIA
- Podejmowane działania powinny opierać się na diagnozie dziecka i jego sytuacji (opartej na informacjach od pracujących z nim nauczycieli, personelu niepedagogicznego, ewentualnie na innych dostępnych danych, np. pochodzących od specjalistów poradni, z zespołu interdyscyplinarnego (wywiadu z rodzicami), z zespołu ds. organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej i powinny być monitorowane oraz prowadzone do czasu uzyskania poprawy sytuacji dziecka.
- W razie ujawnienia krzywdzenia małoletniego ZespółReagowania w Kryzysieopracowuje plan wsparcia małoletniego.
- Zespół może być uzupełniony o innych pedagogów i specjalistów – w zależności od rodzaju doznanej przez dziecko krzywdy i jej dotkliwości.
- Wsparcie obejmuje przede wszystkim objęcie dziecka pomocą psychologiczną
w OREW oraz współpracę z:
- instytucjami pomocowymi;
- policją;
- prokuraturą.
- Zespół Reagowania w Kryzysieopracowuje indywidualny plan pomocy dziecku, który powinien zawierać wskazania dotyczące:
- podjęcie działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej instytucji;
- opis wsparcia jakie Placówka zaoferuje dziecku;
- plan spotkań ze specjalistami;
- skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku – jeżeli zachodzi taka potrzeba.
- Plan pomocy dziecku jest przedstawiany przez wychowawcę lub psychologa rodzicom z zaleceniem współpracy przy jego realizacji.
WYMOGI DOTYCZĄCE BEZPIECZNYCH RELACJI MIĘDZY MAŁOLETNIMI Z OKREŚLENIEM ZACHOWAŃ NIEDOZWOLONYCH
Zasady ogólne
- Małoletni traktują się nawzajem z szacunkiem oraz uwzględniają we wzajemnych kontaktach swoją godność i potrzeby.
- Kontaktując się z drugą osobą należy pamiętać, aby:
- udzielać odpowiedzi adekwatnych do wieku i sytuacji;
- nie zawstydzać, nie upokarzać, nie lekceważyć i nie obrażać drugiej osoby;
- nie podnosić głosu bez potrzeby.
Bezpieczne relacje między dziećmi
- Bezpieczne relacje między dziećmi, to przede wszystkim te oparte na zaufaniu
i zrozumieniu oraz szanowaniu swoich granic i odmienności. - Prawidłowe relacje między rówieśnikami, to takie, kiedy uczestnicy relacji przejawiają zachowania zgodne z normami funkcjonowania społecznego, w tym przestrzegają prawa i regulacji wewnętrznych oraz słuchają poleceń nauczycieli.
- Dzieci powinny angażować się w pomoc koleżeńską i wspierać osoby słabsze.
- W OREW promuje się zasady równości, szacunku i tolerancji.
Zachowania niedozwolone
Do niedozwolonych zachowań dziecinależą w szczególności:
- stosowanie przemocy fizycznej wobec innych (szarpanie, bicie, popychanie, itp.);
- stosowanie przemocy słownej (wyzywanie dzieci, nauczycieli czy innych pracowników; wyśmiewanie ich z powodu zachowania, wyglądu, preferencji, sytuacji osobistych, itp.);
- dyskryminowanie innych ze względu na jakąkolwiek odmienność;
- używanie wulgarnych słów lub gestów;
- stosowanie wymuszeń (nakłanianie do określonego zachowania, do oddania jakiegoś przedmiotu lub pieniędzy, zastraszanie, stosowanie gróźb);
- robienie żartów o tematyce erotycznej;
- przekraczanie granic intymnych innej osoby (dotykanie mimo sprzeciwu, obmacywanie, nakłanianie do obcowania płciowego, itp.);
- przynoszenie do Placówki materiałów z treściami nawołującymi do przemocy czy dyskryminacji, a także o tematyce erotycznej (w tym gazety, ulotki inne publikacje);
- przywłaszczanie czyjegoś mienia lub pieniędzy, dokonywanie kradzieży;
- spożywanie alkoholu lub substancji działających podobnie jak alkohol, palenie tytoniu, e-papierosów, itp.;
- częstowanie innych alkoholem, substancjami działającymi podobnie jak alkohol, wyrobami tytoniowymi lub e-papierosami i innymi substancjami uznanymi za szkodliwe dla zdrowia i niedozwolonymi dla osób niepełnoletnich;
- utrwalanie wizerunku lub głosu innych dzieci bez ich wiedzy lub pozwolenia.
POSTĘPOWANIE WOBEC PRZEJAWÓW AGRESJI
Założenia ogólne
- Wszyscy są zobowiązani do przeciwstawiania się przejawom agresji ze strony dzieci.
- Działania podejmowane w sytuacjach wystąpienia zachowań agresywnych
i przemocy fizycznej muszą mieć charakter kompleksowy. Ich celem jest zmiana zachowań sprawców i ofiar agresji. - Skuteczność podejmowanych interwencji zależy od tego czy pracownicy i rodzice konsekwentnie realizują jednolity system oddziaływań wychowawczych wobec dziecka i w analogiczny sposób reagują na agresję.
Założenia systemu reagowania na agresję dziecka
- Należy reagować na każdą sytuację, w której występuje agresja i przemoc – brak reakcji dzieci odbierają jako przyzwolenie na tego typu zachowania.
- Doraźne sytuacje wymagają szybkiej i zdecydowanej interwencji.
- Ważne jest wykazywanie troski o dziecko (dotyczy ofiary i sprawcy).
- Nie należy potępiać dziecko za jego zachowania, ale wskazywać na zachowania aprobowane społecznie i wyrażać brak zgody na stosowanie agresji i przemocy.
- Każdą sytuację należy wnikliwie rozpatrywać.
- Konieczne jest współdziałanie z innymi nauczycielami i udzielanie sobie nawzajem wsparcia.
- Należy przeprowadzić rozmowę z rodzicami pogłębiając wiedzę na temat dziecka, jego rozwoju intelektualnego, społecznego i emocjonalnego.
Podejmowanie interwencji
- Podejmując interwencję wobec agresywnego małoletniego, należy dążyć
dozapewnienia bezpieczeństwa wszystkim dzieciom, a także sobie. - Jeśli zachowanie agresywne występuje w busie, to kierowca, z uwzględnieniem bezpieczeństwa w ruchu drogowym, niezwłocznie zatrzymuje pojazd i postępuje zgodnie z przyjętą procedurą.
- Reakcja wobec przejawów agresji powinna być adekwatna do skali zagrożeniaspowodowanego agresją, jak również do okoliczności zdarzenia, wieku i stopnia rozwoju sprawcy.
- Podejmując interwencję wobec agresywnego małoletniego, należy powstrzymać sięod przejawiania w stosunku do niego agresji fizycznej i słownej (nie należy: obrażać dziecka, zawstydzać go ani oceniać; ocenie podlega zachowanie, a nie osoba).
- Reakcjapowinna być stanowcza, a przekaz słowny prosty i jasny – należy wydać krótki komunikat w postaci instrukcji, np. „stop”, „stój”, „usiądź”, „przestań kopać”, „odejdź”, a następnie starać się uspokoić dziecko łagodnymi ale wyraźnymi komunikatami, np.: „uspokój się”, „nic się nie dzieje” – adekwatnie do potrzeb i możliwości zrozumienia poleceń przez dziecko.
- Działaniom skierowanym na usunięcie bezpośredniego zagrożenia powinna towarzyszyć próba wyciszenia małoletniego poprzez rozmowę, odwrócenie jego uwagi, itp.
- Jeżeli dziecko nadal zachowuje się agresywnie wobec innych osób pracownik prosi o pomoc inne osoby i informuje pielęgniarkę o sytuacji wystąpienia trudnego zachowania.
- Zapewniając bezpieczeństwo dzieciom pracownik:
- odizolowuje agresywne dziecko od innych, np. prosząc o zajęcie wyznaczonego miejsca w sali lub wyprowadzając je do pokoju wyciszenia czy gabinetu pielęgniarki, w którym dziecko pozostaje pod opieką innego pracownika;
- wyprowadza pozostałe dzieci do innych pomieszczeń zapewniając im opiekę innego pracownika.
- Pracownik udziela dziecku agresywnemu wsparcia manualnego w przyjęciu pozycji siedzącej lub leżącej.
- Użycie siły fizycznej jako środka przymusu jest ostatecznością w przypadku konieczności powstrzymania małoletniego np. przed zadaniem ciosu innej osobie, w celu rozdzielenia bijących się małoletnich czy odebrania małoletniemu niebezpiecznego przedmiotu, jeśli odmawia ono jego dobrowolnego oddania –
w takim przypadku pracownik przytrzymuje ręce i nogi dziecka w pozycji stojącej lub siedzącej lub leżącej. - Jeżeli dziecko ma np. napad furii można stosować działania uniemożliwiające sprawcy kontakt z innymi osobami lub adekwatnie do sytuacji dziecko przykryć kocem dociążającym lub przytrzymać poduszką, sakwą czy materacem,
z pominięciem szyi i głowy. - W sytuacjach zagrażających życiu lub zdrowiu należy niezwłocznie wezwać pogotowie ratunkowe, ewentualnie policję i poinformować rodziców.
Działania po uspokojeniu agresywnego dziecka
- Osoba podejmująca interwencję, niebędąca wychowawcą agresywnego dziecka, informuje o zdarzeniu wychowawcę.
- O agresywnym zachowaniu pracownik niezwłocznie informuje wychowawcę, Dyrektora/ wicedyrektora oraz psychologa.
- Jeśli to możliwe, to jednocześnie informuje się Dyrektora i pogotowie (jedna osoba kontaktuje się z Dyrektorem a inna wzywa pogotowie).
- W razie potrzeby pielęgniarka kontaktuje się z psychiatrą.
- Dzieci, przeciwko którym skierowana była agresja, powinny zostać otoczone opieką, a w razie doznania przez nie krzywdy powinna im zostać udzielona pomoc.
- W miarę możliwości wychowawca przeprowadza rozmowę z agresywnym dzieckiem w celu wyjaśnienia powodów niewłaściwego zachowania (należy unikać długich monologów i moralizowania).
- Fakt agresywnego zachowania i ewentualnego wezwania pogotowia zostaje zgłoszony rodzicom przez nauczyciela, specjalistę lub opiekuna. W razie potrzeby rodzice są proszeni o osobisty kontakt z Placówką. Rodzice są informowani
o przebiegu całej sytuacji oraz przedstawia im się konsekwencje z jakimi dziecko się spotka w związku z agresywnym zachowaniem i stosowaniem przemocy wobec innych. - O wystąpieniu i przebiegu całej sytuacji nauczyciel lub specjalista sporządza notatkę w zeszycie obserwacji,a pielęgniarka w dokumentacji medycznej.
- Z każdej zaistniałej sytuacji należy sporządzić notatkę w dzienniku zajęć
i w zeszycie wymiany informacji (jeśli nie było potrzeby wzywania wcześniej rodziców).
ZASADY KORZYSTANIA Z URZĄDZEŃ ELEKTRONICZNYCH
Z DOSTĘPEM DO SIECI INTERNET
Dostęp do Internetu
- OREW może zapewniać dzieciom dostęp do Internetu podejmując działania zabezpieczające dzieci przed dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju.
- Na terenie OREW dostęp do Internetu możliwy jest wyłącznie:
- pod nadzorem nauczyciela na zajęciach lekcyjnych;
- na wyraźną prośbę nauczyciela podczas lekcji.
- W celu zapewnienia bezpiecznego korzystania z Internetu:
- sieć jest zabezpieczona przed niebezpiecznymi treściami;
- wyznaczony jest specjalista odpowiedzialny za monitoring bezpieczeństwa sieci komputerowej;
- dba się o aktualizację programów antywirusowych;
- nauczyciel czuwa nad bezpieczeństwem korzystania z Internetu przez dzieci podczas zajęć;
- zapewnia się stały dostęp do materiałów edukacyjnych, dotyczących bezpiecznego korzystania z Internetu.
Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych
Bezpieczne korzystanie z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet obejmuje następujące zasady:
- nie podawaj w sieci swoich danych osobowych, takich jak: imię, nazwisko, numer telefonu czy adres domowy;
- dbaj o ochronę swojego wizerunku (w przypadku publikacji zdjęć w sieci dbaj, aby dostęp do nich miały wyłącznie osoby znajome, nie wyrażaj zgody
na publikowane twojego wizerunku w mediach społecznościowych innych osób, nie udostępniaj swoich zdjęć nieznajomym, dla swojego dobra nie udostępniaj nikomu swoich zdjęć intymnych, czy w niepełnym ubraniu); - nie atakuj nikogo w sieci, niezależnie od tego, jakie zdanie on wyraża – nie pokazuj agresji, nie stosuj gróźb;
- dbaj o swoje zdrowie – ogranicz korzystanie z sieci do minimum;
- wybieraj treści edukacyjne, promujące rozwój, unikaj tych nic niewnoszących, ośmieszających innych, promujących negatywne postawy, itp.;
- dbaj o wartościowe kontakty twarzą w twarz – pamiętaj by oprócz relacji w sieci nawiązywać znajomości w realnym świecie (im dłużej korzystasz z sieci, tym mniej rozmawiasz ze znajomymi twarzą w twarz).
ZASADY OCHRONY DZIECI PRZED TREŚCIAMI SZKODLIWYMI
I ZAGROŻENIAMI W SIECI INTERNET ORAZ UTRWALONYMI W INNEJ FORMIE
- Placówka udziela wsparcia profilaktycznego polegającego na edukowaniu dzieci
w zakresie zagrożeń przed treściami szkodliwymi. - Aby zapewnić dziecku bezpieczeństwo w cyberświecie w OREW kładzie się nacisk na:
- ustalanie zasad korzystania z Internetu;
- odpowiedni poziom wiedzy rodziców – informacje dotyczące możliwości
i zagrożeń; - znajomość narzędzi, z których można skorzystać, aby zapewnić dziecku bezpieczeństwo, ograniczyć dostęp do treści dla niego nieprzeznaczonych (kontrola rodzicielska);
- odpowiednie edukowanie dziecka;
- właściwy kontakt z dzieckiem – wiedza o ewentualnych zagrożeniach,
z którymi spotyka się dziecko; - świadomość możliwości reakcji;
- dawanie właściwego przykładu;
- zachowanie właściwych proporcji pomiędzy funkcjonowaniem dziecka
w świecie realnym i wirtualnym.
- Dzieci są uczulane, aby poinformować rodziców lub wychowawcę o:
- każdym przypadku, gdy dziecko napotka w sieci na treści, które wydają się nielegalne, czy w jakikolwiek sposób wywołują niepokój;
- nakłanianiu dziecka do wysłania zdjęć intymnych;
- udostępnianiu przez osoby trzecie wizerunku dziecka, mimo braku zgody rodziców lub wyraźnego sprzeciwu dziecka;
- propozycjach spotkania, jakie otrzymuje od internetowych znajomych.
- Uwzględniając wiek dzieci są onew przystępny sposób informowane
o zagrożeniach związanych m.in. z:
- mową nienawiści;
- cyberprzemocą;
- kradzieżą/przejęciem tożsamości;
- działaniem złośliwego oprogramowania;
- grami społecznościowymi;
- cyberprostytucją;
- niebezpiecznymi kontaktami;
- pedofilią.
- Dzieci są informowane o procedurach reagowania na przemoc w sieci, które polegają na tym, aby dziecko:
- zapisało ujawniony wpis (wydruk, zrzut ekranu, zapis strony);
- nie kasowało wiadomości;
- zgłosiło wpis moderatorowi forum, administratorowi serwisu – prośba
o zabezpieczenie danych dla organów ścigania; - powiadomiło organy ścigania lub dorosłego, który mu w tym pomoże.
- W przypadku, gdy dziecko poinformuje nauczyciela o przemocy w sieci, której było świadkiem lub ofiarą należy:
- zabezpieczyć materiały będące dowodem naruszenia prawa;
- poinformować rodziców dziecka;
- ostrzec grupę zagrożoną przestępstwem – wzmocnienie inicjatywy profilaktycznych;
- zapewnić dziecku pomoc psychologa;
- poinformować organy ścigania i przekazać dowody na przemoc.
ZASADY OCHRONY WIZERUNKU DZIECKA
- OREW uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.
- Pracownikowi nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie) na terenie OREW bez pisemnej zgody rodzica.
- W celu uzyskania zgody rodzica na utrwalanie wizerunku dziecka pracownikmoże skontaktować się z rodzicem i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do rodzica bez jego wiedzy i zgody.
- Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, zgoda rodziców na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.
- Wszystkie osoby, które nie są pracownikami OREW utrwalające wizerunek dzieci na jakichkolwiek nośnikach zobowiązane są do niewykorzystywania ich
w celach niezgodnych z prawem. - Upublicznienie przez pracownika wizerunku dziecka utrwalonego
w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-video) wymaga pisemnej zgody rodzica dziecka. - Przed utrwaleniem wizerunku dziecka należy poinformować rodziców o tym, gdzie będzie umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany (np. że zostanie umieszczony na stronie internetowejOREW
w celach promocyjnych, czy w gazetce lokalnej). - Zgoda rodzica na utrwalenie wizerunku dziecka może być wycofana w dowolnym momencie na pisemny wniosek rodzica.
- Rodzice i inne osoby uczestniczące w wydarzeniach organizowanych przez OREW zobowiązane są do nieupubliczniania zdjęć, filmów nagranych na terenie OREW
z udziałem dzieci i pracowników.
ZASADY OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH DZIECKA
- Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych wprzepisach prawa (RODO i ustawa o ochronie danych osobowych).
- Zgodnie z politykami ochrony danych osobowych obowiązującymi w OREW:
- dostęp do danych osobowych mają tylko pracownicy, którzy wykonując obowiązki służbowe uprawnieni są do przetwarzania danych osobowych dzieci i ich rodziców;
- pracownik ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza w związku z realizacją obowiązków służbowych;
- pracownik zachowuje w tajemnicy sposoby zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem;
- dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów;
- pracownik zobowiązany jest do przestrzegania przepisów prawa z zakresu ochrony danych osobowych.
- Pracownik jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych dziecka
i udostępniania tych danych w ramach zespołu interdyscyplinarnego powołanego
w trybie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. - Pracownik może wykorzystać informacje o dziecku w celach szkoleniowych lub edukacyjnych jedynie w przypadku zachowania anonimowości dziecka – informacje o dziecku przekazywane są w sposób uniemożliwiający jego identyfikację.
- Pracownik nie udostępnia przedstawicielom mediów informacji o dziecku ani
o jego rodzicach. - Pracownik w kontakcie z przedstawicielami mediów nie wypowiada się o sprawie dziecka lub jego rodziców (również w sytuacji, gdy pracownik jest przeświadczony, iż jego wypowiedź nie jest w żaden sposób utrwalana).
- Pracownik, w wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach, może wypowiedzieć się w kontakcie z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego rodziców – po wyrażeniu pisemnej zgody przez rodzica.
- Zakazane jest przekazywanie informacji na temat funkcjonowania dziecka i jego zachowań jego rodzicom w obecności osób postronnych.
- Pracownik nie rozmawia z innymi pracownikami o dzieciach przy innych dzieciach.
- Pracownik bezwzględnie chroni dane osobowe dziecka, w tym przedewszystkim:
- nie rozmawia z innymi rodzicami na tematsytuacji rodzinnej, materialnej, czy zdrowotnej dziecka, czy członków jego rodziny;
- nie ujawnia bez zgody rodziców wrażliwych informacji na tematdziecka,
w szczególności dotyczących: adopcji, przysposobienia czy stwierdzonej niepełnosprawnościdziecka, itp.; - nieujawnianie osobom postronnym (innym rodzicom, pracownikom nieuprawnionym) danych osobowych dziecka i/ lub rodziców, w szczególności w zakresie diagnozy, sytuacji materialnej, udzielanej pomocy, itp.).
STANDARD IV: MONITORING
ZASADY MONITOROWANIA PRZESTRZEGANIA STANDARDÓW
- Dyrektor prowadzi okresową ewaluację swoich pracowników w celu zapobiegania krzywdzeniu dzieci (obserwacje uczestniczące, hospitacje).
- Pracownicy mają prawo wskazywać naruszenia Standardów i informować o tym Dyrektora.
- Dyrektor przeprowadza wśród pracownikówsprawdzenie znajomości
i stosowania Standardów na podstawie ankiety, której wzór stanowi załącznik nr 11do Standardów. - Sprawdzenia, o których mowa wyżej przeprowadzane są przynajmniej raz w roku.
- W ankiecie pracownicy mogą proponować zmiany Standardów oraz wskazywać naruszenia Standardów w Placówce.
- Po przeprowadzonej ankiecieDyrektor opracowuje wypełnione ankiety oraz sporządza z nich raport, który przedstawia Zarządowi.
- W ramach monitoringu zasad i praktyk ochrony dzieci określonych w Standardach Placówka konsultuje się z rodzicami.
ZASADY PRZEGLĄDU STANDARDÓW
- Standardy podlegają okresowym przeglądom i ewentualnej aktualizacji zapisów.
- Pod względem aktualności zapisów Standardy przeglądane sąnie rzadziej niż
co 2 lata, w terminie ustalonym przez Zarząd. - Cyklicznego przeglądu Standardów dokonuje Dyrektor lub osoba upoważniona przez Zarząd.
- Przegląd polega na ustaleniu czyStandardy spełniają wszystkie wymogi przepisów prawa powszechnie obowiązującego.
- Aktualizacja zapisów realizowana jest w razie nowelizacji aktów prawnych,
na podstawie których Standardy zostały opracowane. - Standardy są też przeglądane w zakresie stosowanych procedur każdorazowo
w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego – każdorazowy wpis do Księgi zdarzeń (zał. 5) uruchamia procedurę przeglądu i ewentualnej aktualizacji Standardów. - Wnioski z przeprowadzonej oceny aktualności Standardów są pisemnie dokumentowane na wzorze oceny, która stanowi załącznik nr 12 do Standardów.
ZASADY AKTUALIZACJI STANDARDÓW
- W przypadku, gdy przegląd, o którym mowa wyżej, wykaże niespełnianie przez Standardy wymagań określonych w obowiązujących przepisach lub też Standardy z innych przyczyn okazały się nieaktualne, lub nieodpowiadające potrzebom ochrony małoletnich, dokonywana jest aktualizacja zapisów.
- Zapisy Standardów aktualizowane są z uwzględnieniem nowych doświadczeń związanych z krzywdzeniem dziecka – dba się o to by opracowane procedury
w pełni spełniały swoją rolę ochrony małoletnich w różnych sytuacjach. - Zmiany w zapisach Standardów mogą proponować:
- pracownicy;
- Aktualizacja Standardów odbywa się z częstotliwością zgodną z bieżącymi potrzebami.
- W razie konieczności zmiany w Standardach opracowuje powołany przez Zarządzespół i daje je do zatwierdzenia Zarządowi.
- Przygotowany projekt Standardów jest przyjmowany przez Zarząd w drodze zarządzenia.
- Po wprowadzeniu w Standardach niezbędnych zmian, Dyrektor ogłasza pracownikom i rodzicom nowe brzmienie Standardów oraz organizuje przedstawienie zasad dzieciom.
WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW DO STANDARDÓW
- Upoważnienie do przygotowywania personelu do stosowania Standardów
- Oświadczenie o zapoznaniu się ze Standardami
- Dane kontaktowe do ważnych instytucji
- Karta interwencji
- Księga zdarzeń
- Oświadczenie o niekaralności
- Ankieta potrzeb szkoleniowych
- Schemat postępowania w sytuacji krzywdzenia dziecka
- Zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa
- Wniosek do sądu rodzinnego
- Ankieta dla pracowników ws. stosowania Standardów
- Ocena aktualności Standardów